σκέτος

-η, -ο, Ν

1. (για πράγμ.) αυτός που δεν έχει αναμιχθεί με καμιά άλλη ουσία, καθαρός, αμιγής (α. «τσάι σκέτο» — τσάι χωρίς ζάχαρη

β. «σκέτο σιτάρι»)

2. αυτός που δεν έχει νοθευθεί, ανόθευτος, γνήσιος («σκέτο βούτυρο»)

3. αυτός που διακρίνεται για την απλότητα ή τη λιτότητά του, αυτός που δεν έχει στολίδια ή χρώματα (α. «σκέτα έπιπλα» β. «σκέτο φόρεμα»)

4. μτφ. (για πρόσ.) α) ειλικρινής και ανυπόκριτος, ντόμπρος («Φασουλής και Περικλέτος, ο καθένας νέτος σκέτος», Σουρ.)

β) απλός στους τρόπους («έχει σκέτο χαρακτήρα»)

5. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) σκέτα

(για λόγο) με τρόπο απερίφραστο

6. φρ. α) «έναν σκέτο» — παραγγελία για καφέ χωρίς ζάχαρη

β) «νέτος σκέτος»

i) ανυπόκριτος

ii) αυτός που έχει χάσει ή ξοδέψει όλα του τα χρήματα («έπαιζε χαρτιά ώς το πρωί ώσπου έμεινε νέτος σκέτος»)

γ) «νέτα σκέτα» — χωρίς περιστροφές, καθαρά.

επίρρ...

σκέτα

με τρόπο σκέτο, χωρίς τίποτε άλλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. schietto].